Vijf personen komen samen op een begrafenis, onduidelijk ter nagedachtenis van wie. Het zijn verloren figuren, die zich onbegrepen voelen en de grip op hun dromen zijn kwijtgeraakt. Op zoek naar nieuwe levenslust besluiten ze de dood eerst te moeten omarmen voor ze verder kunnen. Echter is geen van allen goed in het erkennen van de dood. Tussen de ongemakkelijke grafsferen en absurde afscheidsspeeches door proberen de figuren nog een ultieme poging om vluchtig en groots het leven te vieren. Pas als iemand het leven zó hard viert waardoor die zelf bijna begraven wordt, wordt het duidelijk dat ze de boel moeten vertragen, voordat de hele wereld met de kist mee de grond in zakt.

In onze voorstellingen zijn we telkens op zoek naar het Paradijs. We zochten het in een zadenbunker (Paradijsvertraging), in de virtuele wereld (Vormen van Opdringerigheid) en op een andere planeet (Reis naar Mars). Nu is de vraag hoe we het leven op dit Paradijs kunnen behouden en het gevoel van afglijden kunnen tegengaan door de dood te omarmen?

Descend into the grave is de eerste voorstelling van Collectief Het Paradijs in hun tweejarige verdiepingstraject van hun beeldende filmische signatuur - een onderzoek waar lijven, teksten, compositie en muziek samenkomen in een live ontmoeting met publiek.